سخن عشق

تن من از بیدلی،بیچاره بود
دل من پی عشق،آواره بود
زندگی رویا در ،خاطره بود
زندگی دایره در ،دایره بود

که ناگه سخنی آمد میان
نه از لب بود و نه از دهان
هرگز کلامی شنیده نشد امّا
از دو چشم و دل آمد بیان

این سخنِ دل است و مُژِگان
اندرونش هست رازی نهان
که گفته سخن باشد باکلام؟!
مگر چشم و دل را بود زبان؟

جلیل میاحی