غروب غم

غروبِ غمم باش بی تو رو به پایانم
تو بارانی و من بیابانی تشنه بارانم

دمادم با تو خوشم در کنار تو خندانم
نبینم گر تو را یک دم دیوانه و حیرانم

در شبی تار تابِ زُلف تو آمد به دستانم
در آن تاریکی رُخ زیبای تو شد ماه تابانم

بدون هیچ سِرّی تو می کوشی به سامانم
مهر دادی به جانانم تو شدی عشق دامانم

جلیل میاحی